Juf:

Luister, jongens en meisjes, we zijn een probleem op het spoor gekomen en ik weet wel zeker dat we nog een volgend probleem op het spoor zullen komen. We kijken samen naar wat er soms niet eerlijk is in het spel.

Joy:

Soms ga je spelen, en dan wil je beginnen en wil de ander ook beginnen.

Juf:

Ja, dat was bij jullie zo. Als je begint heb je de meeste kans om te winnen.

Joost:

Wat kun je daaraan doen?

Juf:

Wat kan je daarop verzinnen dat het toch iets eerlijker wordt? Er zijn kinderen met ideeën.

Sybren:

Nou gewoon, die begint en als die dezelfde heeft dan mag die weer doorgaan.

Joy:

Ja, dat is hoe de ruzie ontstond. Dan gaat die door en dan heeft hij alles.

Joost:

Gewoon, dat je allemaal tegelijk begint.

Juf:

Zou dat een oplossing zijn. Weet je wat ik denk dat er dan gebeurt?

(Laat met een kind zien wat er zou gebeuren als ze met zijn tweeën een kaart willen hebben.)

Kinderen in koor:

Ik weet het al, ik ook, ik ook. (gelach)

Juf:

Wie heeft er nog een ander idee?

Anna:

Als je met de klok meegaat.

Juf:

Maar hoe weet je dan waar je moet beginnen?

Anna:

Beginnen bij de twaalf en dan ga je door.

Juf:

Ik snap het helemaal niet, jullie zessen zijn een klok. Wie mag er dan beginnen?

Anna:

Als de wijzer op de twaalf staat dan komt daarna de een en dan de twee. Zo ga je met de klok mee.

Juf:

Dat snap ik, maar wie mag er dan nu beginnen?

Joost:

Wie het oudste is.

Juf:

Dat is ook een idee. Een ander idee.

Sybren:

Maar als er nu twee even oud zijn?

Juf:

Precies, dan hebben we weer een probleem.

Anna:

Met de klok mee, de 12 staat bovenaan, dus mag Bram beginnen want die zit op de kop van de tafel. Dat is gewoon de twaalf.

Juf:

Joy, is dat een goede oplossing?

Joy:

Ja.

Juf:

Wat gaan jullie nu doen zometeen?

Joy:

Kiezen wat we gaan afspreken.